... gullmolar úr hugarheimi íslenskra barna.þetta er FYNDIÐ!!

Krókódílar eru með svona fætur, bara ekki í sokkum.

Stundum fæða pabbar börn.

Það eru þjófar inni í hjartanu á mér. Það eru líka tröll þar.

Ugla sat á Kristi.

Maður getur alveg verið á eyrunum, það er svo gott veður.

Þegar ég var að hlaupa upp, þá gubbaði ég í mig.

Má ég fara út á hárinu?

Maður getur alveg notað ömmu sína fyrir vin.

Ég er með sköllótt hár.

Ég er alveg að detta úr jakkanum, því mér er svo kalt.

Viltu taka vettlingana, ég get ekki andað með höndunum, þær eru alveg að kafna.

Ef maður fæðist ekki heilbrigður, þá er maður fótbrotinn eða eitthvað.

Gjörið svo vel að rétta mér Jakob.

Munnurinn á mér var bilaður áðan, ég var alveg að fara að gubba.

Ég veit að það eru til blóm í eyðimörk, ég var þar í fermingu.

Allir nema ég eiga ekki að fá frosnu mandarínuna, því ég er svo sjaldgæfur.

Ég sá fitubollu í Kringlunni og hún var í alvörunni.

Þegar ég dey, þá verð ég Jóhann afi.

Ég er sko lítill unglingur og er ekkert hræddur við sjálfan mig.

Hann öskraði í eyrað á mér, eyrað sem var að koma úr viðgerð í gær.

Ég fæddist í kjól.

3ja ára dreng er starsýnt á barminn á brjóstgóðri konu í flegnum bol og segir: “Afhverju ertu með rassinn þarna?”

Mamma mín er með skegg á fótunum.

Ég get ekki opnað brauðið mitt. Það er barnalæsing á brauðinu mínu.

Ég sé ekkert fyrir augnabrúnunum.

Alltaf þegar pabbi minn er að tala við mig þá er ég bara heyrnarlaus.

2ja ára stúlka vildi láta pabba sinn vita að það biðu tveir menn eftir honum inni í stofu: “Pabbi, það bíða eftir þér maðar inní stofu.”

Nenni, 4ra ára: “Þegar rignir dettur fyrst eitt ský, svo annað svo annað svo annað svo annað og svo sést Guð.”

Hver skiptir um peru í tunglinu? Gunnar, 2ja og hálfs árs.

Afi spyr 4ra ára snáða: “Veistu hvað ég heiti?”

Drengur: “Já, Guðjón”. Horfir síðan stundarkorn á afa og spyr á móti:

“Veistu ekki hver þú ert?”